„Uczyłam się dziecka. Wzięłam to, co dziecko mi przekazało i wyraziłam to, i tak powstała metoda zwana metodą Montessori."
Maria Montessori, włoska lekarka urodzona urodziła się 31 sierpnia 1870 w Chiaravalle, zmarła 6 maja 1952 w Noordwijk aan Zee w Holandii. Dzięki jej bacznemu obserwowaniu rozwoju dziecka z punktu widzenia lekarza oraz stworzeniu autorskiego podejścia do nauczania dzieci, w którym edukacja jest oparta na naukowej obserwacji dzieci, udało się stworzyć kompleksowy program nauczania zwany właśnie Metodą Montessori.
Maria Montessori podkreślała, że każde dziecko jest inne i musi rozwijać się według indywidualnego planu rozwojowego. Każde dziecko indywidualnie rozwija swoje możliwości i umiejętności, korzystając z wolności wyboru w przygotowanym otoczeniu. Dzięki swobodzie wyboru aktywności następuje polaryzacja uwagi.
Maria Montessori odkryła fenomen „polaryzacji uwagi" obserwując dzieci. Jest to konsekwencja długotrwałej koncentracji, dzięki temu dziecko staje się spokojniejsze, pogłębiają się jego relacje i dziecko staje się niezależne. Polaryzacja uwagi prowadzi do normalizacji, a "znormalizowanym" dzieckiem nazywamy dziecko chętne do współpracy, które ma radość z wybranej aktywności, ma umiłowanie porządku i wewnętrzną dyscyplinę.
U podstawy filozofii Montessori jest szacunek dla dziecka, jego indywidualnego tempa rozwoju i zaufanie do jego wyborów. Szanujemy dzieci, niezależnie od wieku, jak równych nam, dbamy o jakoś czasu jaki spędzamy z dziećmi w trakcie codziennych czynności - zmiany pieluszki, jedzenia, ubierania butów.
Metoda jest oparta o ruch i swobodną aktywność dzieci. Maria Montessori zaobserwowała, że dzieci uczą się w ruchu i potrzebują wolności aby wybrać czego chcą się uczyć, jak długo i gdzie będą się uczyć. Wolność jest niezbędna, natomiast wolność w bezpiecznych granicach i z jasno określonymi zasadami.
„Dzieci pokazały nam, że wolność i dyscyplina są dwiema stronami tego samego medalu, dlatego że wolność prowadzi do dyscypliny.”
W naszym otoczeniu kierujemy się zasadą swobodnego wyboru, czyli dziecko samo wybiera aktywność i materiał, który jest dostępny. Dziecko może z danym materiałem pracować tam gdzie będzie to dla niego dogodne i bezpieczne dla niego i innych, oraz tak długo jak potrzebuje. Ważna jest dla nas zasada porządku, która polega na tym, że każdy przedmiot w sali ma swoje miejsce, ułatwia to dzieciom orientację w przestrzeni i wspiera ich poczucie bezpieczeństwa. Każdy materiał jest tylko w jednym egzemplarzu i ma określone cele i rozwijają konkretne umiejętności.
Wierzymy, że dzieci uczą się tego co akurat potrzebują, podążając za swoim wewnętrzym kierowaniem. Dzięki temu dzieci rozwijają pewność siebie, zaufanie do swoich kompetencji, zdrowie emocjonalne i psychiczne. Dzieci uczą się z odwagą podejmować nowe wyzwania, z chęcią współpracują i dbają także o innych i swoje otoczenie.
„Dziecko, które naprawdę pokochało swoje otoczenie i wszystkie żyjące stworzenia, które odkryło radość i entuzjazm w pracy, daje nam powód, by mieć nadzieję … nadzieję na pokój w przyszłości."